Cumartesi, Ekim 26, 2024

Bayram – Seyran

Zaman ne çabuk akıp gidiyor. Daha şeker bayramında ikram edilen baklavaların dışında, tepsiden aşırdıklarımı bile eritemeden Kurban Bayramı geldi. Aslında bayramdır sürekli geliyor nasıl olsa, diye düşünüp, üstün irademe sahip olup, pilav-kavurma ya da ekmek...
Sabah altı civarıydı. Burnumun ucunda bir soğukluk hissedip, “hayırdır inşallah” deyip, gözlerimi araladım.Cidden burnuma dayanmış yeşil, soğuk soda şişesi ile irkildim. Uykuya doyamamış gözlerim açılmamak için direnirken, şişenin arkasında Ahmet’i fark ettim.Bizler 1980’lerdeki korku filmlerini izleyerek büyümüş bir nesil...
Biliyorsunuz bir bloğum var. Hatta bloğuma reklâmda almaya başlayınca, işi büyüteyim dedim. Bloğun tasarımını değiştirdim. Renklerle oynadım, şekil yaptım. İşin içine reklâm girince de daha ciddi...
Geçen gün fark ettim ki benim fizyolojik yapım koca göbeğim, ağrıyan belim ve zayıf dizlerim yüzünden kesinlikle bir tuvalete eğilip, küçük bir kıçı yıkamaya uygun değil. Hiç terlik giyme alışkanlığım olmadığından olsa gerek ki, maalesef...

eğitim şart

Beni bilen bildiğinden olsa gerek şu üniversiteye başlama döneminde telefonum sürekli çalıyor. İnsanlarda haklı, herkesim tanıdığı başarılı ama parası olmayan bir sürü genç öğrenci üniversiteyi kazandı. Bursa veya desteğe ihtiyaçları var.2 yıl öncesine kadar, bu tarz istekler geldiğinde kime...
Mübarek de su gibi akıp gitti valla. Yarın arife, sonra bayram…Ağustosa denk gelmesinden midir bilmem, pek bir yavandı iftarlar. Hoş iftarı yavan yapan da biraz da içimden gelmemesiydi belki. Oruçlu ve sinirli hiçbir erkekle de kavga etmedim bu sene...
Aman Yarabbi, ne yağmurlu bir gündü.Hatta beni acil doğuma alacaklardı, hastane çantası, bebek eşyalarını almak için ne biz hastaneden çıkabiliyorduk ne de annemler gelebiliyordu yağmurdan, selden.Hem de Berat Kandiliydi.Ve ağustosta böyle yağmurlu bir gündü.Herkes “bereketli” bir bebek olduğunu söyleyip...

Ne İlk Ne Son

Gözlerimin içine baktı. Garip bir hüzün vardı gözlerinde.- Ne oldu? dedim- Onun hayatındaki ne ilk sevdiği kadınım, ne ilk aşkıyım, ne...

Kaldı 1 Gün

Havaların sıcaklığından mıdır, yoksa şöyle keyifli uzun bir tatil yapamadığımdan mıdır bir türlü sezonun kapanıp artık ramazanın geldiğini kabullenemiyor yüreğim. Belki de ramazanın uzun zamandır soğuk günlere denk gelmesinden, kim bilir.Oysa hep ramazan dendi mi, burnuma pidenin kokusuna karışan...
Küçük şehrin küçük insanlarıydık biz.Kendimiz gibi insanlarla, hepimize aynı düşüncelerin empoze edilmesi ile güven içinde büyüdük.Hepimizin aile, sülale, mahalle kuralları aynı idi.Belki kimse bize alenen “bizden olmayan kötü” demiyordu ama yanı başımızda yaşanan olaylara verilen tepkileri özümsüyorduk. Sonuçlar çıkarıyorduk....
- Advertisement -

Popüler Yazılarım

Favorilerim

Sosyal Medya

0BeğenenlerBeğen
785TakipçilerTakip Et
179TakipçilerTakip Et